مروری بر تاثیر شهرنشینی در روند توسعه سیاسی در ایران

شهرها نیازمند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی برای توسعه هستند. اجرای موثر این برنامه‌های توسعه، نیازمند اسناد بالادستی مانند طرح آمایش سرزمین، برنامه‌های توسعه اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی هستند. که موجب سیاست‌گذاری بهتر در برنامه‌های توسعه کلان، مدیریت شهری کارآمد و مشارکت مردم است. توسعه سیاسی می‌تواند یکی از مهم‌ترین تاثیرات را بر شهر نشینی داشته باشد در مقاله مربوطه، به مرور  بررسی تاثیر شهر نشینی بر روند توسعه سیاسی شهرها در ایران از سال 1392 الی 1399 پرداخته می‌شود. این تحقیق از لحاظ نوع پیمایشی است و از لحاظ روش کتابخانه‌ای است. ابزار گردآوری اطلاعات مطالعات میدانی و اسناد مرجع در این زمینه بوده است. یافته‌های این تحقیق بیان می‌کند که شاخص‌های استنتاجی مثل شهرنشینی و فرایند آن یکی از مؤلفه‌های زیربنایی  توسعة سیاسی است. همچنین مؤلفه‌های مشارکت سیاسی، آگاهی سیاسی، آزادی بیان و اندیشه و دموکراسی، نهادسازی و تضعیف بنیان‌های عشیره‌ای، قومی و جنسیتی هر یک تأثیر مستقیم و غیرمستقیم بر توسعة سیاسی داشته‌اند. عواملی مانند بسیج اجتماعی و شکل‌گیری فضاهای عمومی و مجازی تأثیر غیرمستقیم بر توسعة سیاسی داشته‌اند. شاخص‌های استخراجی ناشی از برنامه‌های 5ساله پنجم و ششم کشور نیز به عواملی مهمی از جمله، تنوع استراتژی‌های شهری، آگاهی‌های سیاسی شهروندان، دموکراسی و دیپلماسی شهری، حکمرانی خوب شهری امنیت شهری، تقویت اماکن مذهبی دلالت دارد.